Oxfam International, küresel yoksulluk ve adaletsizliği azaltmak için verimliliği en üst düzeye çıkarmak ve daha büyük etki yaratmak amacıyla, br grup bağımsız sivil toplum kuruluşu tarafından 1995 yılında kuruldu.

The Guardian'ın haberine göre raporda, Trump yönetiminin politikalarının ABD'deki eşitsizliği yeni boyutlara taşıma riski olduğu uyarısı yapılırken, hem Cumhuriyetçi hem de Demokrat yönetimlerin ABD'deki artan servet uçurumunu daha da kötüleştirdiği belirtiliyor.

Araştırmacılar, 1989'dan 2022'ye kadar olan Federal Rezerv verilerini kullanarak, en zengin yüzde 1'lik kesimin bu süre zarfında medyan hane halkından 101 kat daha fazla servet kazandığını ve en düşük gelir diliminde yer alan hane halkının servetinin 987 katını kazandığını hesapladı. Bu, en üst yüzde 1'lik hane halkının 33 yıl boyunca ortalama hane halkının 83.000 dolarlık kazançına karşılık 8,35 milyon dolarlık bir kazanç elde ettiği anlamına geliyor.

Bu arada, çocukların yaklaşık yüzde 50'sini de içeren ABD nüfusunun yüzde 40'ından fazlası, aile gelirleri ulusal yoksulluk sınırının yüzde 200'ünden az olduğu için düşük gelirli olarak kabul ediliyor.

ABD'yi Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) bünyesindeki diğer 38 yüksek gelirli ülkeyle karşılaştırdığımızda, ABD'nin göreceli yoksulluk oranı en yüksek, çocuk yoksulluğu ve bebek ölüm oranı en yüksek ikinci, yaşam beklentisi oranı ise en düşük ikinci ülke olduğu görülüyor.

Oxfam America'nın ekonomik adalet kıdemli politika sorumlusu Rebecca Riddell, “Eşitsizlik bir politika tercihidir” dedi. “Bu karşılaştırmalar, toplumumuzdaki yoksulluk ve eşitsizlik konusunda çok farklı tercihler yapabileceğimizi gösteriyor.”

Raporda, vergi kanunu, sosyal güvenlik ağları ve işçi hakları ve korumaları dahil olmak üzere ABD'deki sistemlerin yavaş yavaş ortadan kaldırılması ve böylece yoğunlaşmış servetin yoğunlaşmış güce dönüşmesine izin verilmesi anlatılıyor.

Rapora göre, Donald Trump'ın Mayıs ayında Kongre'den geçen “büyük ve güzel yasa tasarısı”, zenginler ve şirketler için vergileri düşürerek “on yıllardır yapılan en büyük servet transferlerinden biri” oldu. 

Ancak son birkaç on yılda Cumhuriyetçiler tek başına hareket etmedi. Riddell, “Politika yapıcılar eşitsizliği tercih ettiler ve bu tercihler iki partinin de desteğini aldı. Son 40 yılda, vergi ve sosyal güvenlik ağındaki kesintilerden işgücü sorunlarına ve daha fazlasına kadar yapılan politika reformları, gerçekten de her iki partinin de desteğini aldı” dedi.

Raporda özetlenen politika önerileri dört kategoriye ayrılıyor: 
- kampanya finansmanı reformu ve antitröst politikası yoluyla gücün yeniden dengelenmesi; 
- zenginlere ve şirketlere uygulanan vergiler yoluyla eşitsizliği azaltmak için vergi sisteminin kullanılması; 
- sosyal güvenlik ağının güçlendirilmesi; 
- ve sendikaların korunması.